ενεστιώμαι

ἐνεστιῶμαι, -άομαι (Α) [εστιώμαι]

συμποσιάζω ή φιλοξενούμαι σε έναν τόπο («ἦν... ἱλαραὶ κλισίαι τοῑς ἐνεστιᾱσθαι θέλουσιν», Λουκ.).